Witam wszystkie moje futrzaki! Już od jakiegoś czasu nie było żadnych nowych postów, a ja nawet nie wchodziłem ostatnio w ogóle na Blogspota. Upsik.
Od powrotu z Finlandii głównie siedzę w domu i spędzam czas z rodzinką albo zajmuję się swoimi hobby. Obecnie skupiam się na atakowaniu ludzi na Art Fight. Jeśli ktoś wcześniej o tym nie słyszał, to śpieszę z wytłumaczeniem! Art Fight to strona i internetowe wydarzenie, które odbywa się co roku i trwa przez cały lipiec. Są dwie drużyny, co roku pod innymi nazwami (tegoroczny motyw to Bloom vs Wither), które "atakują" się poprzez rysowanie postaci osób z przeciwnych drużyn. Atakować można oczywiście też ludzi ze swojej drużyny, ale za to ma się znacznie mniej punktów. Co nie powinno być problemem, kiedy bierze się w Art Fight udział po to, żeby rysować podobające się tobie postaci.
Bawię się w Art Fight od 2017 roku! I co rok zawsze zaczynam się nim ekscytować już w czerwcu. Wtedy też nagle sobie przypominam, że większość moich postaci jeszcze nie ma gotowych refów...
Tak więc jeśli ktoś z was dalej nie wie, jakie postaci narysować to tutaj niech łapie link do mojego konta. Jestem Team Bloom! Zapraszam do przejrzenia moich postaci, na pewno znajdzie się coś ciekawego dla każdego! Chyba, że dana osoba nie rysuje futrzaków. To wtedy możemy mieć problem (bo nie chcę, aby ktokolwiek przerabiał moje postaci w ludzi).
A czym Timo poza tym się ostatnio zajmuje? Skończyłem czytać Wschód Słońca i muszę przyznać, że bardzo mi się podobała ta książka. W porównaniu do Długich Cieni, w niej się bardzo dużo dzieje. Podoba mi się to, jak przedstawiono Liściową Sadzawkę jako nerwową, momentami gderliwą kocicę po tym jak odkryła, że jej własna córka zabiła Jesionowe Futro. Także uwielbiam Ostrokrzewiastego Liścia i to, jak ona straciła jakąkolwiek umiejętność logicznego myślenia jak tylko dowiedziała się, że jest owocem związku, który w każdy możliwy sposób złamał Kodeks Wojownika.
Teraz wzięłam się za czytanie Potęgi Podświadomości autorstwa Josepha Murphy. Przypadkiem ją zauważyłem ostatnio podczas sprzątania pokoju, chociaż cały czas była na wierzchu. Książka należy do mojej siostry, kupiła ją bardzo dawno. Dzisiaj skończyłam czytać trzeci rozdział i odnoszę wrażenie, jakbym już wyciągnęła z tej książki wszystko, co ma ona do zaoferowania. Przeczytałam ponad 60 stron, a połowa z nich to tylko powtarzanie na wszystkie możliwe sposoby, że jeśli będziesz świadomie karmił podświadomość dobrymi myślami, to czeka cię szczęście; jeśli będziesz karmić podświadomość złymi myślami, czeka cię cierpienie. Na chwilę obecną planuję mimo to przeczytać tę książkę do końca, może nawet jakiś przykład cudownego działania ludzkiej podświadomości będzie bliski jakiejś sytuacji z mojego życia albo z życia kogoś mi bliskiego.
Nie zrozumcie mnie źle, prawdę mówiąc to wierzę w to, że możemy kształtować naszą rzeczywistość poprzez zmianę tego, w jaki sposób mówimy i myślimy. Swego rodzaju kłamstwo powtarzane wystarczająco wiele razy staje się prawdą. Na chwilę obecną wciąż jestem raczej przekonania, że to głównie efekt szukania czegoś tak długo, aż to się znajdzie. Tak jak przestawiłem się z mówienia o sobie jak o największym przegrywie na jednak mówienie o sobie w bardziej przychylnym świetle, tak stałem się bardziej pewnym siebie i rzadziej przejmuję się moimi niepowodzeniami. Do teraz czasem nazywam siebie pajacem, ale z tego nawyku również mogę się wyleczyć.
Natomiast ciężko mi uwierzyć, że człowiek jest w stanie po prostu wmówić sobie, że nie jest ślepy, że nie jest sparaliżowany czy że wcale nie ma złośliwego nowotworu. To wydaje mi się być zbyt naciągane. No ale właśnie o to chodzi, żeby uwierzyć, prawda? Na pewno nie zaszkodzi spróbować. Może zamiast przechodzenia tranzycji medycznej po prostu wmówię sobie, że moje ciało samo z siebie potrafi zmienić proporcje hormonów płciowych w moim ciele. Albo pozbędę się bólu pleców i wiecznego uczucia zmęczenia. Albo chociaż poprawię sobie wzrok, tak jak na przykład zrobiła to moja koleżanka.
No ale, jeszcze zostało sporo książki przede mną, a czytanie jej potrafi stać się męczące po pewnym czasie. A czy ktoś z was już ją czytał albo przesłuchał w formie audiobooka? A może wam udało się za pomocą świadomego formowania podświadomości osiągnąć jakieś cele? Chętnie przeczytam wasze myśli i doświadczenia w tym temacie. ^___^
Na koniec już tylko wspomnę na szybko o moich planach na przyszłość, bo nie wiem, kiedy znowu usiądę do napisania kolejnego posta. Obecnie myślę nad założeniem własnej strony internetowej przy pomocy neocities.com. O ile Blogspota bardzo lubię, to ma on swoje ograniczenia, wynikające głównie z tego, że jest to blog a nie strona internetowa, którą sobie mogę zrobić sam od podstaw. Moja znajomość HTML jest niewielka, właściwie opiera się na tym, czego nauczyłem się za czasów świetności DeviantARTa i zbierania punktów specjalnie tylko po to, żeby móc odpicować sobie profil. Ale podobno HTML wcale nie jest taki trudny, a w internecie jest pełno tutoriali, tak więc dajcie mi chwilę czasu a zrobię tak wykurwistą stronę, że się nie pozbieracie!
Poza tym mam już kupione bilety na Sunrise Festiwal w Kołobrzegu, gdzie pojadę z siostrą i jej chłopakiem. Wybiera się ktoś tam może? To będzie mój pierwszy raz na festiwalu tego typu i na pewno będzie zajebiście. Mój nowy kolega już jest bardzo ucieszony, że będzie miał z kim chlać. Jedynym artystą, jakiego znam i który będzie dawał koncert na festiwalu to będzie David Guetta, a tak na prawdę to ja znam tylko jego piosenki, które były popularne w 2012 roku. Ale, że generalnie słucham trance i innych pochodnych od techno, to na pewno nie będę narzekać na muzykę!
Pozdrawiam wszystkich cieplutko, pogłaszczcie ode mnie swoje zwierzątka i nie zapomnijcie podesłać swoim znajomym linka do mojego bloga. ;-D Kto wie, może wtedy będę częściej wstawiać nowe posty?
